Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010


Πάρε βαθιά ανάσα, με ακούς?Κράτα για λίγο την αναπνοή σου,θα δείς σε λίγα λεπτά θα έχεις ηρεμήσει...Δε θα φύγω θα είμαι δίπλά σου.Βλέπω την καρδια σου να χτυπα, είναι τόσο έντονο.Στο στήθος σου διαγράφεται κάθε χτύπος.Ξέρω πονάς εγώ σε καταλαβαίνω, έχουμε πει όμως όλα είναι δοκιμασίες που για κάποιο λόγο είναι γραφτό να τις περάσουμε.Είμαι εδώ θα σου κρατώ το χέρι όσο χρειαστεί αρκεί να μου το επιτρέψεις...Φοβάσαι το ξέρω,είσαι τόσο τρομοκρατημένη πρώτη φορά νιώθεις έτσι,είναι όμως κάτι που πρέπει να περάσεις και το ξέρεις,τόσες φορές μου το έλεγες.Πιάσε το χέρι μου,θα σε τραβήξω από όλο αυτό,είμαι πάντα εδώ.......

2 σχόλια:

  1. Φιλενάδα μου για σένα, για εμάς και όλα αυτά που νιώθουμε και σκεφτόμαστε...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μερικές φορές η ίδια μας η ψυχή μας χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλο....

    χρειάζεται ένα χάδι...

    δωσ της το..

    ΑπάντησηΔιαγραφή