Ακολουθώ το βαθύ χτυποκάρδι και αφήνομαι στη δίνη του....Νιώθω, πονώ αισθάνομαι τίποτα πια δε με φοβίζει,τίποτα δε με σταματά..Πάλευω κάθε μέρα με τα θηρία του μυαλού μου και πάντα βγαίνω νικήτρια..Η σκέψη σου αγκάθια τριαντάφυλλου που κάθε τόσο μου ματώνουν το νου,την καρδιά...Το πολεμώ, τα χέρια μου δε σταύρωσα ακόμα....Τα ίχνη σου σβήνω σιγά,σιγά όπως το κύμα μια όμορφη ζωγραφιά στην ακροθαλασσιά....