Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010


Η νύχτα είναι πάλι τόσο βαρια το ίδιο και η ψυχή μου...Κλείνω τα μάτια μου και είσαι εκεί, βλέπω τα μάτια σου, νιώθω το αγγιγμά σου στο κορμί μου...Κρύβω μέσα μου όλα όσα νιώθω για σένα, τα θάβω για να μη μπορεί κανείς να τα δει, για να μη μπορεί κανείς να τα κρίνει...Αρνούμαι πως νιώθω και κάθε μέρα σκοτώνω τον εαυτό μου πιο πολύ....Μια σε μισώ και μια σ'αγαπάω, χαμένη για άλλη μια φορά στην ουτοπία μου...Τώρα πια λείπεις και κάθε μέρα που περνά φεύγεις όλο και πιο μακριά...ξέρω εγώ σε έδιωξα, εγώ σε απομάκρυνα και είναι τόσο ειρωνικό που κάθε που πέφτει το σκοτάδι σε αναζητάω....Ψάχνω και απόψε να βρω τον παραδεισό που τόσο έντονα μου έταζε το βλέμμα σου...Μάταια όλα, δεν είσαι εδώ και μάταια εγώ ψάχνω τον παράδεισο...