Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Μια τέτοια νύχτα θα ήθελα να είσαι εδώ....έχω τόσο ανάγκη να ακούσω τη φώνη σου,θέλω τόσο πολύ να νιώσω την ανάσα σου...Τα πάντα μέσα μου είναι σπασμένα και νιώθω πως η καρδιά μου δεν χτυπά...Θέλω να φωνάξω σ'αγαπάω μα δε μπορώ οι λέξεις φτάνουν στο στόμα αλλά μένουν εκεί λες και ξαφνικα δεν έχω φωνή...Υπάρχουν στιγμές που θέλω να τρέξω σε εσένα μα ξέρω πως είναι ανώφελο...Σκότωσες κάθε όνειρο και κατέστρεψες όλες τις στιγμές...Τα λόγια πια δεν εχουν σημασία και οι πράξεις καμία αξία...Ήρθες όπως έρχονται τα όνειρα τα βράδια και σε γεμίζουν ελπίδες και σου δίνουν χαρά και έφυγες με την ίδια ευκολία που ανοίγουν τα μάτια μόλις τα χαϊδέψουν οι πρωτές αχτίδες φωτός...

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Η αγάπη δεν μετρίεται με ποσότητα αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η ποιότητα.Δεν υπάρχει σ'αγαπάω πολύ ή λίγο...υπάρχει σ'αγαπάω μέχρι εκεί που δε μπορείς να φανταστείς μέχρι εκεί που μπορώ να απλώσω τα χέρια μου για να αγγίξω τον ουρανό...Αγάπη σημαίνει να πονάω όταν πονάς, να δακρύζω όταν δακρύζεις και εσύ, να χαμογελάω όταν βλέπω απλά πράγματα να σε κάνουν ευτυχισμένο...Να αναπνέω γιατι υπάρχεις εσύ και να τα βλέπω όλα ομορφότερα γύρω μου γιατί ξέρω πως κάθε μέρα θα μου χαρίσεις ένα σου βλέμμα και ένα χαμόγελο..

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Θα ήμουν το λιγότερο αχάριστη αν έλεγα πως δεν γνώρισα την ευτυχία...αν έλεγα πως ποτέ μου δεν ένιωσα τη χαρά που προσφέρει η αγάπη ενός άλλου ανθρώπου..Ναι η καρδιά μου πληγώθηκε αν όχι όλες τις περισσότερες φορές...Κάποιες από αυτές με τσάκισε με γονάτισε και ένιωθα πως δεν υπήρχε γυρισμός..Κι όμως τα κατάφερα σηκώθηκα, στάθηκα στα πόδια μου και είπα "πάμε πάλι από την αρχή"...Και η καρδιά μου πάλι γεμάτη συναισθήματα και αντοχές προχώρησε και έκανε το επόμενο βήμα...Και πάλι το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο...Έμαθε πια ήξερε και οι συνέπειες δεν είχαν το ίδιο βάρος...Ήξερε πια πως σημασία είχε η προσπάθεια και η ευκαιρία που έχει ο καθένας μας στο όνειρο και έτσι πορεύθηκε...Πέρασε καιρός και επιτέλους μπορεί και χαμογελά παρόλο που η μοναξιά την τιμά και δεν λέει στιγμή να την αποχωριστει..Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι μια καινούργια μέρα που μπορεί να σου δώσει τα πάντα αρκεί να είσαι μέσα σου έτοιμος να τα δεχτείς!!!

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Τα χείλη μου προφέρουν και πάλι το όνομα σου....άλλη μια νύχτα εδώ και η απουσία σου είναι τόσο έντονη...Ο ουρανός δάκρυσε και κάθε σταγόνα που πέφτει έχει κάτι από εσένα από την θύμηση σου...ο ήχος της βροχής με ταξιδεύει, μακάρι να ήξερες πόσο...Κλείνω τα μάτια και απλώνω τα χέρια μου μόνο έτσι μπορώ να σε έχω στην αγκαλιά μου..Αισθάνομαι το σώμα σου να αγγίζει το δικό μου και νιώθω πως ζω, πως ανασαίνω...Η καταιγίδα έχει διαπεράσει την ψυχή μου και είναι όλα τόσο εύθραστα που ένα δάκρυ είναι ικανό να με σπάσει σαν γυαλί, να με κομματιάσει και ξέρω πια πως δεν υπάρχει τρόπος να κολλήσω τα κομμάτια μου...

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο τελικά το να είσαι πραγματικά μόνος ή να νιώθεις μοναξιά ακόμα και όταν βρίσκεσαι πλαισιωμένος από άλλους...Φευγει το μυαλό μου, είναι μακριά και με τόσες απορίες μέσα του που νιώθει πως θα εκραγει....Είναι τόσα αυτά που θέλω να πω, να φωνάξω, να ουρλιάξω....Και τι νόημα θα έχει ποιός θα τα ακούσει?ποιός θα τα βιώσει και ποιός θα τα κατανοήσει καλύτερα από εμένα...Μοιάζω με θάλασσα φουρτουνιασμένη που τα κύματα δεν την αφήνουν να ηρεμήσει, να ξεκουραστεί..που αναζητά τον ήλιο για να ζεσταθει λιγάκι και να νιώσει γαλήνη...Καράβια οι σκέψεις μου και φεύγουν μακριά και το βάρος τους ασήκωτο δεν αντέχεται πια...

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Σου είπα τόσες φορές πως σ'αγαπώ να το άκουσες άραγες ποτέ...φύλαξες ποτέ τα λόγια μου μέσα στην καρδιά σου ή την έκλεισες για να μη μπορέσουν οι σειρήνες της αγάπης να σε μαγέψουν...Ξέρεις πως είναι ένας άνθρωπος να ζεί και να αναπνέει καθημερινά μόνο και μόνο για να έχει την ευκαιρία να δει ένα σου χαμόγελο?....Έφυγα τώρα είμαι μακριά και αφήσα πίσω κάθετι δικό σου και ξέρεις είναι τόσο περίεργο μα πια δε με πονά να ζω χωρίς να βλέπω εσένα, το χρώμα τον ματιών σου που τόσο λάτρευα...υπάρχει όμως κάτι που ακόμα με πονα.... πως σου έδωσα εμένα την ίδια και για αντάλλαγμα πάλεψα με τον εγωισμό σου....