Ένας ήχος βασανίζει τα αυτιά μου...Νομίζω είναι η φωνή σου, είμαι σίγουρη πως είναι η φωνή σου...Κάτι μου λές, μου ψυθιρίζεις αλλά μια έντονη βουή δε με αφήνει να σε ακούσω...Προσπαθώ όσο μπορώ, πασχίζω αλλά είναι μάταιο...Δεν προλαβαίνω να ακούσω τα λόγια σου...Θέε μου τι να μου λες, δε θέλω να χάνω στιγμή από εσένα τα πάντα είναι τόσο σημαντικά....Μίλα μου δυνατά θέλω τόσο πολύ να νιώσω μέσα από τα λόγια σου, το έχω ανάγκη...Μην εγκαταλείπεις θέλω να σε ακούσω, αλλά η βουή δε με αφήνει...Είμαι πάντα εδώ για εσένα όσος καιρός και να περάσει, δε θα σε εγκαταλείψω.....Άκου την ψυχή μου που σου φωνάζει, προσπάθησε, σπάσε αυτή την εκκωφαντική βουή και άσε τη φωνή σου να με ταξιδέψει...στα πιο μεγάλα ταξίδια σε αυτά που ούτε ο ίδιος ο νους δε μπορεί να φτάσει...