Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010


Ήρθες πάλι σαν όνειρο και με κρατούσες σφιχτά στην αγκαλιά σου...Φοβάμαι να ανοίξω τα μάτια μου δε θέλω με τίποτα να μην αισθάνομαι το αγγιγμά σου..Νιώθω να μισώ την μέρα, τον ήλιο και το φώς του, σε απομακρύνουν τόσο από εμένα...Κάθε που έρχεται η νύχτα σε βλέπω, σε αγγίζω, σε νιώθω και κάθε φορά γίνεται το θαύμα....Τ'αστέρια φωτίζουν τη θάλασσα και μας ομορφαίνουν τις στιγμές και η δικιά μου η ζωή γεμίζει φως από την αγκαλιά σου...Γέρνω το κεφάλι μου στον ώμο σου και σε κρατώ σφιχτά....θέλω να σε νιώθω συνέχεια.Μένω εκεί μέχρι να ξημερώσει, μέχρι να βγούν οι πρώτες αχτίδες του ήλιου και σε πάρουν μακριά μου...για άλλη μια φορα το όνειρο τελείωσε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου